‘Werken in een boekenwinkel’


Yassir, Gabriella en Medine vertellen het verhaal van Mevrouw van der Grift, 16 jaar toen de oorlog begon

Vlietstraat 2Amsterdam-Zuid

Wij zijn Yassir, Gabriella en Medine en wij interviewden mevrouw van der Grift, die zestien jaar was toen de oorlog begon. Ze drukte ons op het hart dat oorlog veel slechte dingen brengt. "Het onrecht was in de oorlog overal om je heen te zien,” vertelde ze. "Niemand wordt een beter mens van honger en angst.”

Hoe was het toen de oorlog begon?
"Ik weet nog dat ik met mijn ouders voor de deur van ons huis in de Vlietstraat stond. Ik was zestien jaar en had net eindexamen gedaan. Het was de avond van de capitulatie en we hoorden dat Nederland zich had overgegeven. Iedereen stond gespannen in de straat met elkaar te praten. Een buurman zei: 'Let maar op, nu gaat het hier verschrikkelijk worden!’ De sfeer was heel dreigend. Toen de Duitse soldaten Amsterdam binnenkwamen, stampten ze met hun laarzen en zongen ze harde Duitse liedjes. Om te laten zien dat zij nu de baas waren.”

Was u bang in de oorlog?
"Tijdens de oorlog vond ik een baan bij boekhandel Ten Have, in de Kalverstraat. Op een dag kwam daar een Duitse soldaat binnen en zei dat de winkel twee werknemers moest leveren, om in een fabriek in Duitsland te gaan werken. Ik en een ander meisje werden aangewezen. Maar ik wilde natuurlijk niet naar Duitsland en daarom dook ik onder in Delft. Eerlijk gezegd heb ik daar een hele leuke tijd beleefd… De mensen daar waren van mijn leeftijd en we werden goede vrienden. Na twee maanden kon ik weer terug naar Amsterdam.
Wat ik het ergst aan de oorlog vond, was het onrecht dat ik om mij heen zag. Ik kende een jongen van 18 jaar die voor een illegale krant werkte. Op een avond reed hij op zijn fiets naar huis. Maar het was een paar minuten na 8 uur, en in die tijd mocht je dan niet meer op straat zijn. De Duitsers hielden hem aan en vonden tien verzetskranten in zijn fietstas. Hij bracht die nacht in de gevangenis door, en de volgende dag werd hij in de duinen van Bloemendaal doodgeschoten. Het was april 1945, hij heeft de bevrijding net niet gehaald.”

Hoe heeft u de bevrijding beleefd?
"Ik herinner me dat ik aan het einde van de oorlog in bed lag en de Engelse vliegtuigen hoorde overvliegen. 'Eindelijk!’ dacht ik. Er hing lange tijd een sfeer in de lucht dat de oorlog bijna voorbij was. Toen ik op een dag over het Surinamerplein liep, zag ik hoe Amerikanen vanuit een vliegtuig voedselpakketten naar beneden gooiden. Iedereen was dolblij. Op een dak zwaaide iemand met de Nederlandse vlag. Toen ik op 5 mei hoorde dat Nederland was bevrijd, was ik zo blij, zo verschrikkelijk blij… Ik krijg weer tranen in mijn ogen als ik aan dat moment denk.”

Tijdens het interview
Familie van der Grift voor hun huis in de Vlietstraat

Contact


Heb je een vraag aan ons? Wilt u meedoen als verteller, als basisschool, of een bijdrage leveren door een interview te begeleiden? Neem contact op, we helpen graag verder.

Christine: +31 6 816 834 18

NL41 TRIO 0254 753892