‘Schildpaddensoep’

Wij hebben meneer Piet Sijtsma geinterviewd over zijn ervaringen tijdens de oorlog. Toen de oorlog begon was meneer Sijtsma ongeveer drie jaar oud en woonde hij aan de Wagenaarstraat in Amsterdam. Meneer Sijtsma had veel te vertellen over de oorlog. Het was een heel leuk en informatief interview met een paar bijzondere verhalen.

Bent u bang geweest in de oorlog?
“Ik geloof dat ik nooit echt bang was. Ik weet nog wel dat er Duitse soldaten door de straat reden in open jeeps. Ze zaten dan op banken achterin, meestal zo’n acht soldaten bij elkaar. Tussen hun benen hadden ze een mitrailleur recht omhoog staan, klaar om in actie te komen. Dat voelde erg bedreigend. Iedereen werd dan angstig en maakte dat hij weg kwam. Mijn oudere broers zeiden tegen mij dat ik weg moest wezen als de auto de straat in kwam rijden. Zij bleven dan buiten staan om alles in de gaten te houden.”

Heeft u honger gehad tijdens de oorlog?
“Ik heb nooit echt honger gehad. Ik was het jongste kind in de familie. Mijn twee broers en mijn zus hielden mij de hand boven het hoofd, ik kreeg altijd wel een extraatje. Ook was mijn moeder heel slim, zij ging naar het platteland om daar dingen te ruilen voor eten. Mijn familie vertelde mij later dat ik als kleine jongen een truc had om aan meer eten te komen. Zij smeerde voor iedereen boterhammen – toen die er nog waren, en legde deze op de keukentafel. Ik liep daar dan naartoe en als 4-jarige was ik precies zo groot dat ik goed zicht had op alle boterhammen, ik kon goed zien welke het dikste was. Die wilde ik dan en kreeg ik ook nog, niemand vond dat erg. Tijdens de oorlog had ik een huisdier, een schildpad. Mijn vader was schipper en had deze meegenomen van een van zijn reizen. Ik weet nog dat ik vaak met het beest speelde. Op een dag ben ik met een smoesje weggelokt naar het huis van mijn opa en oma. Daarna vertelde mijn moeder dat de schildpad was weggelopen. Dat vond ik als kind heel logisch, maar nu denk ik dat ze de schildpad hebben opgegeten. Misschien is hij wel schildpaddensoep geweest?”

Wat weet u nog van de Bevrijding?
“De Bevrijding was een groot feest. Alle vlaggen hingen uit in onze straat. Ook mijn vader kwam na de oorlog eindelijk weer thuis. Hij was schipper op een vrachtschip en mocht tijdens de Tweede Wereldoorlog niet terug naar Nederland komen. Anders zou het schip in Duitse handen vallen. Het moet dus de eerste keer zijn dat ik mijn vader heb gezien, dat blijft merkwaardig, ik was toen bijna zeven jaar oud. Ik kan me het moment niet herinneren dat ik hem voor het eerst zag, maar ik weet wel dat ik het geweldig vond om opeens een vader te hebben.”