‘Hier in Nederland is veel meer te doen’

Mika, Stanley, Youness en Shahram uit groep 7A van OBS Wereldwijs interviewen Mevrouw Shiel Jibodh in een kamertje op hun eigen school. Ze is geboren in Suriname en was 28 jaar toen ze, in 1979, naar Nederland emigreerde.

Waar bent u geboren?
‘Ik ben geboren in Suriname in het Nickerie district. We waren met acht kinderen; vijf jongens en drie meisjes. Ik groeide op met mijn vier oudere broers. Mijn twee jongere zusjes waren nakomertjes, die kwamen pas veel later. Ik ben dus als een prinsesje opgegroeid. Ik hoefde niet veel te doen. Mijn broers deden bijna alles. Dat is lekker. We woonden in een groot huis op hoge neuten. Dat betekent op palen waar je onder kon spelen. We hadden ook een hond, hij heette Molly. Maar in Suriname blijven honden niet binnen in huis. Ze zijn altijd buiten. Ik speelde meestal buiten met mijn nichten. Mijn hele familie woonde in de buurt. Mijn ouders waren best streng. Ik mocht niet zoveel. Mijn moeder was heel voorzichtig met mij. Je weet maar nooit wat er kan gebeuren. Ik mocht bijvoorbeeld nooit ergens logeren of naar de bioscoop. Ik ging ook zelden naar het strand. Stranden in Suriname zijn niet zo mooi. Ze hebben veel modder.’

Waar werkte u?
‘Ik werkte op een school als juf voor de klas. Mijn man werkte voor de Surinaamse televisie, hij was eigenlijk technicus. Hij deed veel dingen daar. Hij kon zo op de mast klimmen en dingetjes vastmaken. Dat soort dingen deed hij.’

Waarom bent u weg uit Suriname gegaan?
‘Nou, om eerlijk te zijn, Suriname is een heel mooi land, maar het ging niet zo goed in Suriname na de onafhankelijkheid. Mijn hele familie was hier al heen verhuisd. Ik wilde niet alleen achterblijven. Dus wij zijn in 1979 ook naar Nederland vertrokken. Ik was al wel een keer eerder naar Nederland geweest een jaar daarvoor, dus ik wist al een beetje hoe het hier was. Ik was 28 jaar toen ik hier aankwam. Mijn zoon was toen drie en de tweeling was anderhalf jaar. Het was natuurlijk even wennen. Kijk hier is het altijd warm-koud, warm-koud, winter, zomer, noem maar op. Daar moest ik wel aan wennen. Ik hoefde de taal niet te leren, want in Suriname spraken we alleen maar Nederlands.’

Wat voor werk deed u in Nederland?
‘Toen ik pas hier was, heb ik op verschillende scholen gewerkt. Als juf deed ik invalwerk, dus in heel Amsterdam. Noord, oost, zuid, west, de pijp, overal heb ik gewerkt.’

Welk land vindt u leuker Suriname of Nederland?
‘Ik vind ze allebei leuk. Suriname heeft een lekker klimaat, dus je bent meer buiten. Maar hier in Nederland is er veel meer te doen. Ik zou niet echt meer terug hoeven. Ik woon nu ook al langer in Nederland, dan dat ik in Suriname woonde. Ik ben inmiddels ook met pensioen en ik hou erg van reizen. Zolang ik nog goed kan lopen en goed kan zien, wil ik graag nog zo veel mogelijk landen bezoeken. Ik ben al geweest in Nepal, Brazilië, Cuba, Venezuela India, Nieuw-Zeeland, China, Vietnam en heel veel andere landen. Mijn volgende reis is naar IJsland.’