‘We zagen de vlammen van het bombardement boven de spoorweg uitkomen. ’

Lia Aleman moet onder het schuine dak in haar  kamer zitten als het luchtalarm afgaat. Maar ze voelt zich niet angstig, omdat ze al haar eigen spulletjes op haar kamer heeft.

Bent u wel eens bang geweest in de oorlog?
Ik ben wel één keer heel bang geweest. Ik was met de trein op weg naar Oudenbosch, dat ligt in Noord-Brabant. Ik ging daarnaartoe, omdat er eten te vinden was, terwijl er in Zuid-Holland erg honger werd geleden. We gingen de Moerdijkbrug over en werden beschoten door de Duitsers. Dat was heel eng. Ik kan me ook goed herinneren, dat ik met mijn moeder over straat liep en we onderweg een Duitse soldaat tegen kwamen. Hij zwaaide naar mij, dus ik zwaaide terug. Ik kreeg gelijk een tik op mijn vingers van mijn moeder, want iedereen had een hekel aan de Duitsers, dus zwaaien dat mocht niet. Dat heeft wel indruk op me gemaakt.

Wat is u het beste bijgebleven in de oorlog?
Ik had een goede band met allebei mijn ouders. Helaas werd mijn vader in 1943 opgeroepen om te werken voor de Duitsers. Ik was toen nog maar 5 jaar oud. Mijn vader had in het begin van de oorlog gevochten op de Grebbelinie bij Amersfoort, maar nu moest hij weer weg. Ik heb hem in die jaren erg gemist. Na de oorlog is hij gelukkig wel teruggekomen.
Pas na de oorlog heb ik me gerealiseerd hoe moeilijk mijn moeder het moet hebben gehad. Haar man was weg en ze moest mij alleen opvoeden. Toch heeft ze mij nooit laten voelen dat ik bang moest zijn. Ik ben haar daar nog steeds dankbaar voor.

Kunt u zich het bombardement op het Bezuidenhout nog herinneren en wat er daarna gebeurde?
Jazeker! We moesten evacueren en we gingen naar mijn tante in Voorburg, net achter de spoorweg. We zagen de vlammen van het bombardement boven de spoorweg uitkomen. Mijn tante had veel mensen in huis en we aten allemaal tulpenbollen en suikerbieten, die op een grote hoop in de hoek van de huiskamer lagen. Ik vond het vooral heel gezellig met al mijn neefjes en nichtjes. Ik mocht zelfs op hun kamer slapen. En die tulpenbollen en suikerbieten vond ik helemaal niet erg. Het zoetige van de tulpenbollen vond ik juist heerlijk! Nu geniet ik meer van de bloemen die uit de tulpenbollen komen, dan van de smaak.