‘Naar hier komen, zou het beste zijn dat er is’


Chiara, Maya en Kabir vertellen het verhaal van Irving Gill
SurinameAmsterdam-Zuid

De tachtigjarige Irving Gill wordt in het kader van het project Koloniale Sporen in mijn Buurt geïnterviewd door leerlingen van basisschool De Rivieren in Amsterdam-Zuid. Het is een bont gezelschap met invloeden van over de hele wereld. Chiara is Italiaans, Chinees en Filipijns, Maya is van Spaanse en Engelse komaf, Kabir is Indiaas en Irving Surinaams. Hij vertelt aan de hand van hun vragen niet alleen over het leven in een voormalige kolonie, maar geeft de leerlingen vooral veel wijze levenslessen mee.

Uit wat voor gezin komt u?
Mijn vader was een gastarbeider uit Barbados en mijn moeders familie komt uit Guyana. Mijn moeder was de dochter van een collega van mijn vader. Zo hebben ze elkaar leren kennen in Suriname. Met mijn vader spraken we thuis Engels, want hij kon geen Surinaams of Nederlands. Soms was ik zo boos op mijn vader dat ik ging schelden in het Nederlands of Surinaams. Mijn moeder verstond alles dus daar konden we dat niet bij doen. We werden drietalig opgevoed. Ik kom uit een gezin van vijftien kinderen. Het was altijd gezellig. Iedereen had thuis zijn of haar eigen taak. Ik moest altijd ‘s ochtends vroeg het erf aanvegen. Dat vond ik niet erg, want dan kon ik al het fruit dat uit de bomen was gevallen stiekem opeten. Ook hadden we veel huisdieren op het erf, vooral honden. Later kreeg ik nog een raaf, een papegaai, een aapje en een wild zwijntje. Die laatste had ik cadeau gekregen van Indianen toen ik in het binnenland van Suriname werkte.

Hoe was het op school?
Ik zat op een katholieke school, de Sint Jozef jongensschool. In die tijd was het gescheiden, jongens apart en meisjes apart. Op school spraken we Nederlands. Dat moest je leren. Surinaams was de algemene taal. We leerden alles over hoe Nederland was, over het leven en de cultuur. Omdat Suriname een kolonie was van Nederland leerde je dat je één keer Nederland gezien moest hebben voordat je zou sterven. Je groeide ermee op om hierheen te komen, want dat zou het beste zijn dat er is. Ik wist waar alle kaasboerderijen waren, Leerdam, Gouda. We hadden zestien verschillende vakken, waaronder allemaal talen: Nederlands, Engels, Spaans, Duits, Portugees en Frans. Zoveel talen, behalve onze eigen taal: Surinaams.

Wat was er anders in Nederland dan in Suriname?
Er waren zulke grote verschillen. Hier in Nederland is alles voor je geregeld. In Suriname ben je wat vrijer. Je hoeft ook niet op de tijd te letten. Zelfs sport was vroeger niet georganiseerd in Suriname. Je kon je overal bij aansluiten want het was vrijblijvend. Hier ben je lid bij die en die club en speel je daar competitie. Wat me in Nederland het meest opviel was de gehoorzaamheid. Je moet je aan de regels houden. Als je je niet aan de regels houdt, val je buiten de boot. Toch was het voor mij niet zo moeilijk om naar Nederland te gaan. Ik kende al veel Nederlanders en had daar ook mee gewerkt. Je leerde snel hun mentaliteit en karakter kennen. Ik ben maar twee keer terug naar Suriname geweest. Ik vind Nederland mooi.

Wat zou u willen zeggen tegen mensen die gediscrimineerd worden?
Ik vind niet dat ik ooit gediscrimineerd ben. Ik kies er ook zelf voor hoe ik het interpreteer. Ik heb veel geleerd van de Indiaanse mensen. Die leven hun eigen leven. Die laten hun leven niet afhangen van omstandigheden of van dingen die vroeger zijn geweest. Als een zwarte man mij iets verbiedt, kan ik boos op hem worden. Maar als een witte man mij iets verbiedt, kan ik zeggen dat het discriminatie is. Wat is het verschil? Er wordt mij iets verboden. Het hangt van jezelf af. Je moet zelf beslissen en bepalen hoe je ermee om gaat. Ik sta erboven. Men neemt mij soms kwalijk dat ik het niet wil erkennen. Soms dwingt men je om mee te gaan met de massa, terwijl het eigenlijk heel anders zit. Blijf altijd zelf nadenken wat bij je past en loop niet mee met anderen.

 

Contact


Heb je een vraag aan ons? Wilt u meedoen als verteller, als basisschool, of een bijdrage leveren door een interview te begeleiden? Neem contact op, we helpen graag verder.

Christine: +31 6 816 834 18

NL41 TRIO 0254 753892