Dulce, Ishaq en Ympke vertrekken van basisschool Strijp Dorp in Eindhoven naar het huis van Abdelhakim Abdellati. De rit duurt korter dan verwacht, ze zijn er al binnen enkele minuten. Meneer Abdellati doet de deur op en verwelkomt iedereen. Op tafel staan Marokkaanse thee, sap en lekkere broodjes klaar. Vanwege de liefde emigreerde meneer Abdellati in 2001 op zijn 26ste van Marokko naar Nederland.
U had een bedrijf in Marokko?
‘Ik geboren in Bni touzine, een klein dorpje in het noorden van Marokko. Ik had een goedlopend schildersbedrijf, kreeg veel opdrachten en ik was goed in mijn werk. In 1999 ontmoette ik mijn toekomstige vrouw, zij was in Marokko op vakantie. Vanwege haar besloot ik om naar Nederland te verhuizen en mijn bedrijf op te doeken. Mijn vrouw werkte bij de gemeente en we dachten dat in Nederland de kans op een betere toekomst groter is dan in Marokko.’
Hoe was het voor u toen u in Nederland aankwam?
‘Het was heel moeilijk. Het was koud en ik kon niet communiceren omdat ik taal niet begreep, dus focuste ik mij op onderwijs om de taal machtig te worden. Ik miste ook mijn familie en het koste even tijd om me aan te passen. Een vriend vroeg me om te kijken of ik schoonmaakwerk iets vond. Na een paar weken merkte ik dat ik het leuk vond, het klantcontact, de band met collega’s en het specialistische werk. Ik heb daarna meerdere cursussen gevolgd om specialist te worden in vloeronderhoud.’
Heeft u nog familie in Marokko?
‘Ja, ik heb er nog tantes, ooms en neven, die zie ik in de zomervakantie als ik naar Marokko ga. Mijn broer woont ook nog in Marokko. Ik heb vier broers en een zus, zij wonen verspreid in Marokko, Spanje en Nederland. Familie was een van de redenen waarom het lastig was in begin. Je familie achterlaten is moeilijk.’
Heeft u kinderen?
‘Ik heb vier kinderen, de oudste is 23 en de jongste is 15 jaar. Zij wonen allemaal hier in Nederland. Ik vind het heel belangrijk dat zij naar school gaan en goed hun best doen. Daarnaast hebben zij ook bijbaantjes. Ze moeten zien dat werken belangrijk is en het niet goed is om alleen maar thuis of buiten te luieren. Mijn oudste is elektricien en mijn andere kinderen studeren of gaan nog naar school.’
Waarom doet u vrijwilligerswerk bij voetbalvereniging Brabantia en de moskee?
‘Ik vind het heel leuk om samen te werken met kinderen. Kinderen die ik jaren geleden training gaf, zijn nu jongvolwassenen en zie ik nu nog steeds, bijvoorbeeld bij de Albert Heijn. Telkens als zij mij zien zeggen zij: ‘Hoi Abdelhakim, jij was mijn trainer vroeger’.
In de moskee help ik graag mee omdat ik het leuk vind om mensen te helpen en iets te doen voor de maatschappij. In Nederland heb je weinig vrijwilligers, dat vind ik wel jammer. Ik zou het mooi vinden als ook jongeren vrijwilligerswerk zouden doen. Samen kunnen wij onze kleine wereldje een stuk mooier maken.’
Wilt u hier of in Marokko wonen?
‘Ik wil hier wonen en als de kinderen uit huis zijn wil ik mijn pensioen graag afwisselend doorbrengen in Marokko, Nederland en ander leuk land. Het duurt alleen nog wel even voor ik pensioen heb.’
Oorlog in mijn Buurt
Oorlog in mijn Buurt
Oorlog in mijn Buurt
Heb je een vraag aan ons? Wilt u meedoen als verteller, als basisschool, of een bijdrage leveren door een interview te begeleiden? Neem contact op, we helpen graag verder.