‘In de oorlog gingen we vaak naar vrienden met een villa om te pingpongen’

Filip, Gijs, Lux en Olivia van basisschool de Hasselbraam in Eindhoven zijn op bezoek in Tongelre, in het authentieke huis van de 99-jarige Mimi Dijkman. Zij woont nog helemaal zelfstandig en rijdt zelfs nog auto. Helaas kan ze niet meer zo goed horen, maar uiteindelijk krijgen de kinderen toch de antwoorden op hun vragen.

Wat is het verschil tussen nu en de oorlog?
‘Een enorm groot verschil! Je ging nergens heen, je kon niet uit, dus we moesten zelf gezelligheid maken. Ik had vrienden op de Hoogstraat en die woonden in een grote villa. Mijn vader had een pingpongtafel gekocht, tegenwoordig heet dat tafeltennis, en die tafel mochten we op de zolder van de villa zetten. Wij gingen daar vaak heen om te pingpongen. Na de oorlog zijn we een pingpongclub begonnen. Als het vroor, dan gingen we schaatsen. Ik had het als jong meisje heel gezellig in de oorlog omdat ik die vrienden daar had.’

Hebt u ook wat spannends meegemaakt in de oorlog?
‘Ik had een oudere broer die van de Duitsers naar Duitsland moest om te werken. Maar dat wilde hij niet. Hij dook onder bij mijn oom en tante, die naast ons woonden. Op een gegeven moment kwamen Duitse soldaten aan de deur en zij vroegen naar mijn broer. Toen lieten mijn ouders een brief zien van mijn broer, waarin stond dat hij in Duitsland aan het werk was. En dat geloofden die Duitsers…’

Zijn er ook mensen overleden die u goed kende?
‘Ja, een vriendin van mij is geraakt tijdens het bombardement na de bevrijding. Het zat zo: we waren al bevrijd en gingen de straat op en wij natuurlijk weer naar die villa in de Hoogstraat om daar de bevrijding te vieren. Toen werd er ineens gebombardeerd. We gingen snel weer naar huis en kropen met zijn allen onder de keukentafel want een schuilkelder hadden we niet. Later zijn we de weilanden in gevlucht. En we hebben het overleefd. Maar mijn vriendin uit de Gestelsestraat was geraakt en zij heeft het helaas niet overleefd…’

Hoe hebben jullie de bevrijding gevierd?
‘Toen het zeker was dat de Duitsers weg waren, hebben we een bevrijdingsfeest gevierd in de villa in de Hoogstraat. Daar waren ook Engelse en Amerikaanse soldaten bij aanwezig. Maar het allerleukste was toch het grote bevrijdingsfeest op de Markt in het centrum van Eindhoven. We hadden oranje rokjes aan van papier. Iedereen kwam daar en we gingen dansen, hand-in-hand. Dat was een hele leuke dag in mijn leven!’