Op een zonnige voorjaarsochtend komen we aanlopen bij het schip aan de van Noordtkade. Ad van Deventer staat ons al op het dek op te wachten. Hij is best een bekendheid in de buurt. Bij zijn boot kunnen de kinderen waterfietsen en kanoën. Maar dat meneer Ad ook verhalen over de oorlog had, dat wisten de kinderen tot die dag nog niet.
Weet u nog veel van de oorlog?
Ik was natuurlijk nog maar een jongetje, dus ik weet niet alles meer. Toch is er veel wat je nooit meer vergeet. Zoals wat er met al die kinderen gebeurd is. Duizenden kinderen zijn er toen vermoord. Dat vergeet je nooit meer. Elk jaar rond 4 mei komt dat allemaal weer terug. Zo zijn er kinderen gewoon levend in de verbrandingsoven gegooid. Natuurlijk hoorden wij dat allemaal pas na de oorlog wat er precies gebeurd was. Ook over Anne Frank hoorde ik pas na de oorlog. Zij is een symbool geworden voor die duizenden kinderen die vermoord zijn.
Wat vindt u van NSB´ers?
Dat waren foute mensen, die konden zo je vader of moeder verraden. Het probleem was dat je nooit precies kon weten wie het was. Je moest dus altijd heel voorzichtig zijn. Maar na de oorlog gebeurde er ook nog dingen die niet kunnen. Mijn buurvrouw werd uit haar huis gesleurd en kaalgeschoren. Ook kreeg zij verf op haar gezicht, omdat mensen dachten dat ze wat met een Duitser had gehad. Daar kan ik nu nog kwaad om worden. Misschien deed ze dat wel om eten te krijgen voor haar twee kleine kinderen. Die mannen hadden tijdens de oorlog zo flink moeten zijn tegen de Duitsers.
De tafel in Ad´s boot ligt vol met kranten, posters en voorwerpen.
Kunt u wat vertellen over die spullen uit de oorlog?
Ik heb allerlei kranten verzameld over de oorlog. Hier staat bijvoorbeeld een foto van een Duitse soldaat in. Daar kunnen jullie zien hoe die eruit zag. Ook heb ik nog allemaal posters uit die tijd. Een aantal posters heb ik ook voor mijn raam gehangen, zodat iedereen ze kan zien. Ik vind het altijd wel interessant om die dingen te hebben. Ad houdt een verwrongen stuk staal omhoog. Dit is een onderdeel van het vliegtuig dat hier op de school terecht is gekomen. Gelukkig was dat op woensdagmiddag en was er dus niemand op de school.
We lopen met Ad mee naar de locatie waar het vliegtuig is neergestort. Ook laat hij ons de posters zien die hij elk jaar voor 4 mei voor zijn raam hangt.
