‘Ik heb een jaar heimwee gehad’


Maryam, Uomaima, Lakshya en Ryan M vertellen het verhaal van Recep Alkan (13 jaar toen hij in Amsterdam aankwam)
Javastraat 97De Indische buurt

Vanuit school lopen de kinderen naar Recep Alkan, die aan het werk is in zijn kledingreparatiewinkel Asgul in de Javastraat. Het is vrij druk in zijn goedlopende zaak. Er staan wel tien naaimachines en allerlei mensen zijn aan het naaien. Meneer Alkan is nog even een klant aan het opmeten, maar heeft daarna tijd. Rond een grote tafel met stoffen interviewen de kinderen hem, midden in de winkel. Als ze klaar zijn, vragen ze of meneer Alkan kan raden wat hun achtergronden zijn. Hij heeft het bijna allemaal goed…Irakees, Indiaas, Pakistaans en Marokkaans!

Waarom verhuisde u vanuit Turkije naar Nederland?
‘Mijn moeder overleed toen ik vier jaar was en mijn vader hertrouwde met een Nederlandse vrouw. Daarom ging hij in Nederland wonen, samen met mijn broer. Ik bleef in Turkije en woonde bij mijn oma, tot ik 13 jaar was. Toen kwam mijn vader me halen. Met zijn Opel Record, zijn eerste auto, reden we in de zomer in drie dagen naar Amsterdam. Doodmoe was ik toen we aankwamen op het Javaplein. Mijn gedachten waren een beetje klaar.’

Vond u het spannend om naar Amsterdam te gaan?
‘Ja, ik kende de taal niet en kwam in een heel andere wereld terecht. In Turkije woonde ik op het platteland. Nu kwam ik in een stad. Het was spannend, schoon en netjes. Er was hier nog geen Turkse tv dus haalden we films in een Turkse videotheek. Het eten was wel hetzelfde als in Turkije want er waren toen al veel Turkse groenteboeren in de Indische buurt. Ik had nog nooit donkere mensen gezien en ineens zag ik Surinamers. “Bestaan deze mensen ook?”, dacht ik. Ik ging meteen naar school om de taal te leren en later naar het Montessori College Oost bij Oostpoort. Daarna ben ik in de winkel van mijn vader gaan werken, hier in de Javastraat.’

Wat miste u?
‘Ik miste mijn vrienden en de natuur op het platteland. We hadden koeien, ezels en honden… Een jaar lang heb ik heimwee gehad. Toen gingen we op vakantie naar Turkije. Bij het vertrek moest ik huilen, maar daarna was het over. Eigenlijk zie ik geen grote verschillen tussen Nederland en Turkije. Als je je familie bij je hebt en daar goed mee kunt opschieten, is het overal hetzelfde, waar je ook bent. Het enige echte verschil is dat hier iedereen bij zijn afspraken op tijd komt.’

 

Contact


Heb je een vraag aan ons? Wilt u meedoen als verteller, als basisschool, of een bijdrage leveren door een interview te begeleiden? Neem contact op, we helpen graag verder.

Christine: +31 6 816 834 18

NL41 TRIO 0254 753892