Rob (Robert) Cohen had een Duitse moeder en een Joodse vader, Simon Cohen. Simon Cohen was één van de eigenaren van IJssalon Koco. Rob vertelde ons dat zijn vader, samen met Alfred Kohn, eigenaar was van alle Koco-ijssalons in Amsterdam. Hij heeft nog veel originele ijsrecepten van zijn vader, zoals het recept dat je hiernaast ziet.
Wat heeft u van uw vader gehoord over IJssalon Koco?
“Wij woonden boven de Koco-IJssalon in de Jan Evertsenstraat, in Amsterdam-West. Mijn vader had 7 of 8 ijssalons, in de Jan Evertsenstraat, de Reguliersbreestraat, het Damrak, de Rijnstraat en in de Van Woustraat. Allemaal heetten ze Koco. Ik neem aan dat hij erbij was, toen de Grüne Polizei binnenviel in Koco op de Van Woustraat. Volgens mijn vader schoot de Grüne Polizei per ongeluk op een leiding, waardoor ammoniakgas vrij kwam.”
Uw vader was Joods, hoe is hij de oorlog doorgekomen?
“In de oorlog zat mijn vader ondergedoken bij mijn Duitse moeder. Zij werkte bij mijn grootouders in de zaak. Aan het einde van de oorlog, in 1944, werd ik geboren. Vlak na mijn geboorte is mijn vader verraden. Hij, mijn moeder en ik werden toen opgepakt. Ik was toen 1 maand oud. Met zn drieën zaten we in de cel. De nazi’s wilden weten of mijn ouders elkaar kenden. Toen hebben mijn vader en moeder drie dagen lang net gedaan alsof ze elkaar niet kenden. Ik en mijn moeder kwamen vrij. Mijn vader niet. Moeder zag het gevangenisbusje met mijn vader erin wegrijden. Het verhaal gaat dat ze toen in een taxi stapte en erachteraan is gereden, en dat ze nog naar elkaar hebben gezwaaid.”
Wat gebeurde er met uw vader?
“Mijn vader kwam in de concentratiekampen Auschwitz en Dachau terecht. Hij overleefde.. Na de bevrijding kwamen we weer bij elkaar, in Amsterdam. Toen moest hij mijn moeder verstoppen, want alle Duitsers werden toen door de overheid gezocht. Heel veel jaren later heeft iemand mij nog eens opgebeld met het bericht dat hij wist wie mijn vader had verraden. Ik ben er niet op ingegaan. Ik wilde het niet weten.”
Op de terugtocht van het concentratiekamp naar huis, stuurde Simon Cohen deze kaart naar zijn vrouw, zoon, broer en schoonzus:
‘Lieve broer, Gretha, Hilda en Robert,
wat zullen jullie op kijken dat je van mij een berichtje krijgt.
Hoe gaat het met mijn lieve vrouw en zoon?
Ik hoop dat alles met jullie goed is.
Ik hoop binnenkort weer bij jullie te zijn.
Maar met mij is het nog niet in orde.
Beste broer en Gretha, wat zullen jullie blij zijn dat je weer vrij bent.
Lieve vrouw, blijf sterk, dat ik jullie flink en gezond weer terug zie.
Wat zal mijn zoon een kerel geworden zijn, net als zijn vader vóór de oorlog.
Ik heb groot geluk gehad dat ik in leven ben..
Was ook in concentratiekamp Dachau.
Geluk, spoedig weerzien van je man, papa, broer en zwager.
Kusjes van pappie.
Dag vrouwtje.’
